Trasa: Kobiernice - Hecznarowice - Stara Wieś -Wilamowice - Bielany - Malec - Nowa Wieś - Kęty - Kobiernice

Kukurydza taka sama jak w Austrii, tylko snopki swojskie i krajobraz bardziej płaski...

snopki © niradhara

Home sweet home... a jednak szkoda, że urlop nie trwa wiecznie :(

Jesteśmy w Czechach, a to w celu repatriacji córki, która przez lat kilka zgłębiała arkana wschodnich języków na Uniwersytecie Karola w Pradze. Operacja to nadzwyczaj skomplikowana, z powodu wielkiej ilości różnych klamotów, które nasze dziecię w tym czasie zgromadziło. Na kwaterę główną wybraliśmy camping nad jeziorem zaporowym Orlik. Standard czeskich campingów dramatycznie różni się od austriackich. Na szczęście ceny to odzwierciedlają. Zapewniwszy Dagnie przed południem rozrywkę w postaci pływania kanadyjką, po południu, z czystym sumieniem zostawiamy ją leżakującą na słońcu i wybieramy się na wycieczkę rowerową dookoła jeziorka.

wyruszamy z campingu © niradhara

W Czechach jest mnóstwo ścieżek rowerowych – podzielonych na cztery kategorie: międzynarodowe, krajowe i dwa rodzaje regionalnych. Są ponumerowane i świetnie oznakowane. W księgarniach dostępny jest „Atlas s cyklotrasami” (dostałam taki pod choinkę).

ścieżka rowerowa © niradhara

Jedziemy bocznymi, niemal zupełnie pustymi drogami.

na ścieżce © niradhara

Na czeskiej prowincji czas się zatrzymał. Nie widać nowych domów, ani sklepów. Wszystko jak za Franza Jozefa.

na prowincji © niradhara

No rowerach jeżdżą całe rodziny.

podjeździk © niradhara

Dojeżdżamy do połowy trasy – mostu nad jeziorem.

widok z mostu © niradhara

widok z mostu © niradhara

Zjeżdżamy nad jezioro, by zobaczyć zamek Orlik. Niestety, z powodu późnej pory jest już zamknięty dla zwiedzających.

zamek Orlik © niradhara

widok z zamkowych murów na jezioro © niradhara

Droga wzdłuż drugiego brzegu jeziora jest bardzo urozmaicona – co chwila wspina się na kolejną górkę, z której roztacza się nowy widok.

jezioro Orlik © niradhara

I wreszcie dojeżdżamy do zapory, skąd juz tylko rzut kamieniem na nasz camping.

na zaporze © niradhara

Tym razem R1 z biegiem rzeki. Najpierw do Spittal, gdzie wjeżdżamy na naszą ulubioną Drauweg. Początkowo prowadzi bocznymi uliczkami miasta, potem między polami.

widok z Drauweg © niradhara

W końcu zbliża się do rzeki i znów jest pięknie i romantycznie.

widok z Drauweg © niradhara

widok z Drauweg © niradhara

widok z Drauweg © niradhara

widok z Drauweg © niradhara

Co kilkaset metrów stoją ławeczki i stoliki, a że na takich odludnych ścieżkach nie ma policmajstrów z alkomatami, to i piweńko małe można sobie strzelić (to jakby się ktoś pytał – co ty właściwie kobieto wozisz w tych sakwach?)

bar samoobsługowy © niradhara

Drauweg dość często przechodzi z jednej strony rzeki na drugą. Czasem zdarza się, iż prowadzi równocześnie po obu jej stronach. Oprócz mostów są tu więc też przeprawy promowe dla rowerzystów.

most na Drawie © niradhara

promem bliżej © niradhara

w oczekiwaniu na prom © niradhara

proszę wsiadać © niradhara

No i teraz jedziemy sobie po drugim brzegu...

widok z Drauweg © niradhara

W Kellerberg znów przez most na drugą stronę. Robimy sobie fotkę pod tablicą miejscowości, dokładnie w punkcie, do którego dotarliśmy kilka dni temu jadąc z Villach.

cel osiągnięty © niradhara

Pora na powrót.

widok z Drauweg © niradhara

Zaczyna się coraz mocniej chmurzyć, jest duszno i zaczynam się obawiać, czy aby nie złapie nas burza.

nadciągają burzowe chmury © niradhara

Gdy dojeżdżamy do Millstatt rozpogadza się trochę, robimy więc jeszcze sesję zdjęciową w parku nad jeziorem.

plaża w Millstatt © niradhara

przy fontannie © niradhara

Wracamy na camping. Robi się wieczór, przeglądamy zdjęcia i zapisujemy na gorąco wrażenia. Potem siadamy przy stoliku i patrzymy długo na jezioro. Jutro rano trzeba będzie stąd wyjechać. A szkoda ...

ostatnie spojrzenie na jezioro © niradhara