Kiedy po latach niejeżdżenia próbuje się mozolnie odbudować kondycję, przychodzi taki moment, że trzeba się zmierzyć nie tylko z kilometrami, ale i podjazdami. Trasa, którą wybrałam na dziś, zapewnia dobry trening. Droga, wiodąca wzdłuż Jeziora Żywieckiego jest jak sinusoida. W przeciwieństwie do tej matematycznej zapewnia jednak piękne widoki.

W Łodygowicach zatrzymałam się na chwilę, by sfocić zabytkowy drewniany kościółek św. Szymona i Judy Tadeusza. Tradycyjnie nie udało mi się pstryknąć fotki we wnętrzu. Drewniane kościółki tak mają, że albo są zamknięte, albo właśnie trwa msza.

Głównym dzisiejszym celem była zapora retencyjna na potoku Wilkówka w Wilkowicach. Potok szumi ładnie, ale zapora nie rzuciła mnie na kolana. Z podjazdu do Wilkowic rozciąga się piękny widok na Skrzyczne i jak się człowiek zasapie, zawsze można się zatrzymać i udawać, że robi się zdjęcie ;)

Żeby nie wracać tą samą drogą postanowiłam przejechać przez Bielsko, korzystając z zainstalowanej w telefonie nawigacji OsmAnd. Bardzo ją lubię, bo ma trzy tryby: samochodowy, rowerowy i pieszy, mówi ludzkim głosem, można regulować czas podświetlania ekranu. Na początku jechałam pustymi, bocznymi uliczkami, potem ściągnęła mnie na ścieżkę rowerową prowadzącą terenem wzdłuż rzeki Biała.

Przez znaczną część miasta przejechałam bezproblemowo, elegancko wyasfaltowaną ścieżką rowerową. Zabawa zaczęła się po wjeździe na osiedle Złote Łany. Nawigacja, nastawiona na rower, próbowała mnie przeprowadzić jak najbardziej bocznymi uliczkami. Ekran miałam wyłączony, żeby nadmiernie nie zużywać baterii, nie zawsze skręcałam właściwie. Co chwila słyszałam tylko "nowa trasa..." albo "skręć w ulicę Zygmunta trzy Wazy..." ;) Upał rósł, uliczki do płaskich nie należą, a mnie zdarzyło się przez moment kręcić w kółko. Dopiero gdy wreszcie udało mi się znaleźć na Lipnickiej, odetchnęłam z ulgą, choć tam czekał na mnie kolejny podjazd. No, ale za to prosta droga do domu :)

Ostatnio odnoszę wrażenie, że Kajman planuje założyć jakiś  konkurencyjny dla demotywatorów. pl portal i póki co trenuje na mnie. Za każdym razem, gdy wybieram się na rower, słyszę: jest za zimno, za ciepło, będzie padać, trzeba kopać w ogródku .... Apokaliptyczna wizja jazdy w deszczu z rozmazanym makijażem nie jest nawet w połowie tak straszna jak świadomość, że zostawiłam Kajmana samego na polu walki z chwastami. Wyrzuty sumienia, jak kamienie ciążą mi na sercu i w sakwach ... I jak tu jeździć, Moi Drodzy, no jak?

Są takie miejsca, które należy odwiedzić o ściśle określonej porze roku. Takie właśnie są ogrody japońskie w Pisarzowicach. W czasie kwitnienia azalii są wręcz bajkowo piękne. Nieudolnie próbowałam oddać ich urok na zdjęciach, Najlepiej jednak, żebyście sami tam pojechali :)

Dzisiejszą datę od dawna miałam zapisaną w kalendarzu. To początek trwającego od 20 do 28 maja Święta Kwitnących Azalii, kiedy to właściciele Szkółki Krzewów Ozdobnych PUDEŁEK udostępniają do zwiedzania swoje prywatne, bajecznie piękne ogrody. Zajrzyjcie tu koniecznie i zobaczcie na własne oczy - Pisarzowice, ul. Pańska 40. Cena biletu wstępu 3 zł od osoby.

Mówią, że nie da się wejść dwa razy do tej samej rzeki. Próbować jednak można. Postanowiłam dzisiaj odświeżyć sobie dawno niejeżdżone trasy. Poniosło mnie na północ, w stronę Brzeszcz - kolebki Królowej Broszek. No cóż, nie wydaje się, żeby pełniąc urząd burmistrza doprowadziła miasto do kwitnącego stanu. Zalegające przy kopalni niebotyczne hałdy węgla też zdają się nie wróżyć najlepiej na przyszłość.

Z Brzeszcz pokulałam się w stronę stawów Harmęże.  Gdyby jednak  tak uczciwie opisać dalszą jazdę należałoby raczej zamiast "gdzie oczy poniosą" użyć określenia "gdzie skleroza poniesie", bo okazało się, że drogi mi się pomyliły i wyjechałam wcale nie tam, gdzie chciałam, tylko w Brzezince. 

Powrót "na czuja" okazał się kolejną porażką, bo zgubił mi się asfalt, musiałam jechać wałem po żwirku. Dopiero po przejechaniu mostu na Wiśle (to ta niepozorna rzeczka na zdjęciu), wróciłam do cywilizacji.

Cudowny dzień, wyzłocony słońcem, pachnący rzepakiem. Drogi dające poczucie wolności .... i co mnie podkusiło, żeby wracać przez Hałcnów w godzinach szczytu?  

Dawno, dawno temu, kiedy świat był jeszcze młody, a ostatnie dinozaury kryły się po lasach, na wycieczki rowerowe jeździłam z czcigodnym mężem mym Piotrem, na Bikestats Kajmanem zwanym. Rada bym znowu coś z nim  wykręcić, niestety, wciąż znajduje powody jakoweś do odmowy. Ostatnio stwierdził, że dętki ma zużyte, a taki jest zarobiony, że nijak do sklepu po nowe pojechać nie może. 

Ta piękna piosenka Jonasza Kofty to motto  dzisiejszego wpisu. Wspominałam Wam o jeleniach, prawda? Bestie pożarły prawie wszystkie krzewy ozdobne w moim ogrodzie, wybrałam się zatem do ogrodu pokazowego w Pisarzowicach, by tam nacieszyć oczy pięknem natury.

W Pisarzowicach, przy ulicy Pańskiej 50 ma swoją siedzibę firma pana Krzysztofa Kubiczka. Są tu nie tylko ogrody pokazowe, ale też gospodarstwo szkółkarskie i punkt sprzedaży detalicznej. Firma działa od 1989 roku, jest znana i ceniona. Kręcono tu jeden z odcinków popularnego programu "Maja w ogrodzie". Mam nadzieję, że zamieszczone na blogu zdjęcia zachęcą Was do odwiedzenia tego czarującego miejsca :)
























Powrót do domu, w błogim nastroju, ulubionym niebieskim szlakiem rowerowym.



Oczywiście cały czas nucąc ....