Stanowczo odzwyczaiłam się od robienia wpisów na blogu. Nawet
nie wiem od czego zacząć, bo nie wypada
chyba od tego, że po długiej przerwie w jeździe siodełko wydaje się twardsze i
okrutnie uwiera w tę część ciała, której nazwy wytworne damy publicznie nie używają . Jedyne
chwile ulgi to te, gdy człowiek zatrzymuje się, by zrobić fotkę. Nie muszę chyba
dodawać, że pstrykałam dziś ponad wszelką miarę :D
Zły początek … To może tak … teren na północ od Kobiernic to
królestwo karpia. Przedwiośnie jest tu okresem czyszczenia stawów hodowlanych. Zamiast
spokojnej tafli wody niemal wszędzie błoto i hałas koparek. Niezbyt romantyczne.
Na szczęście nie ze wszystkich stawów spuszczono wodę. W
niektórych odbijało się dziś błękitne niebo, ale bezlistne drzewa i pożółkle trzciny
czyniły krajobraz niemal jesiennym. Mewy krzyczały głośno, ewidentnie protestując
przeciw takim widokom. Tylko zieleniejące pola, wbrew leżącemu gdzieś jeszcze
na górskich szczytach śniegowi, cicho szeptały o nadchodzącej wiośnie :)
Jeżeli ból tej części, której nazwy tu nie używamy -ma się przekładać na dobre zdjęcia -to czemu nie :] Znam takich u których to się przekłada jedynie na narzekanie w czasie jazdy :]
niradhara
