Powroty zwykle bywają trudne… Wracając do dawno
nieodwiedzanych miejsc zastanawiamy się, czy jeszcze je poznamy i czy one
poznają nas… Trasa przez Starą Wieś to jedna z tych, od których dawno, dawno
temu zaczęła się moja przygoda z rowerem. Coś mnie tu nieodparcie ciągnęło. Dziś
znów poczułam radość jazdy wśród bezkresu pól i pieszczotę wiatru na twarzy.
Jak ja mogłam bez tego tak długo wytrzymać?
K4r3l, wiele dziwnych rzeczy w człowieku zostaje, np. mimo baaaardzo długiej przerwy w blogowaniu nadal potrafię wpisać Twój pokręcony nick z pamięci ;)
Stravula, druga połowa planuje reaktywację, jak tylko się ociepli. Nie zostały jednakże określone parametry temperaturowe, nie wiem zatem, kiedy mogę się spodziewać pierwszej wspólnej jazdy ;)
Jurek57, genialne stwierdzenie! Istnieje zatem możliwość, że wrócę do nałogu :D
Dobre pytanie, ha ha. Ale tak bywa. Czasem są ważniejsze sprawy, a czasem po prostu szukamy odmiany. To co cieszyło zaczyna być nużące, chcemy nowych wyzwań, by sprawdzić się na innym polu. Nic w tym złego, ważne byśmy byśmy czerpali radość z tego co robimy ... i po pewnym czasie wrócili na rower. ;) Czy druga połowa też się reaktywuje?
niradhara
