magiczna góra Żar
Poniedziałek, 23 listopada 2009
· Komentarze(21)
Kategoria w pobliżu domu
Dawno, dawno temu krążyły po okolicy opowieści o magicznej górze Żar. Ludność miejscowa opowiadała o tajemniczym miejscu, gdzie auto samo jedzie pod górę. Wszyscy znajomi, którzy nas odwiedzali chcieli ową anomalię grawitacyjną zobaczyć. Wieźliśmy ich zatem na Żar, pokazywaliśmy ów fragment podjazdu, na którym dzieją się takie dziwy i zaczynało się eksperymentowanie: wjeżdżanie auta przy wyłączonym silniki, turlanie butelek itp. Potem długo w noc toczyły się filozoficzno-naukowe dysputy ...
Miejsce to słynne było bardzo i opisywane w ulotkach turystycznych. Któregoś dnia rozeszły się wprawdzie słuchy, że przeprowadzone pomiary geodezyjne wykazały, iż wznoszenie terenu jest tylko złudzeniem optycznym, ale nim dyskusja zwolenników i przeciwników cudu rozgorzała na dobre, zamontowano na Żarze kolejkę , a obok ustawiono zakaz, w myśl którego autem na górę mogą wjeżdżać tylko autochtoni (cóż za szczęśliwy zbieg okoliczności dla właścicieli kolejki!) Powoli o magicznym miejscu zapomniano...
Zastanawiałam się zawsze jaka jest prawda i dziś wreszcie miałam okazję zbadać problem osobiście. Wyposażona w Garmina pojechałam na Żar. Niestety! Prawdziwa, jak to w życiu, okazała się wersja mało romantyczna – fragment podjazdu ma kształt dołka – różnice wysokości z obu stron wynoszą około jednego metra :(
Zasmucona obaleniem mitu popatrzyłam sobie na Międzybrodzie i na pocieszenie postanowiłam jeszcze pojechać kawałek w górę, ciesząc się promieniami słońca.
A jak już tak sobie jechałam, to zaczęłam obserwować wskazania gps-u. Jedną z funkcji jest pokazywanie nachylenia drogi. Niby fajne, ale na mnie działa destrukcyjnie, bo za każdym razem jak zobaczyłam 18%, to zaraz czułam się tak zmęczona, że zatrzymywałam się na chwilę pod pretekstem zrobienia kolejnego zdjęcia ;P
I tak to podziwiając widoki i monitorując odczyty dotelepałam się na górę. Słońce chowało się właśnie za sztucznym zbiornikiem na Żarze, nasilił się wiatr i zrobiło się potwornie zimno. Postanowiłam nie dojeżdżać już do stacji kolejki, tylko wracać do domu.
Zjazd był nieprzyjemny, bo pęd powietrza potęgował uczucie zimna. Po przyjeździe do domu wskoczyłam niemal natychmiast do wanny z gorącą wodą i tylko dzięki temu robiąc ten wpis nie szczyrkam już zębami.
No i żeby kilometry się zgadzały muszę dopisać rowerowy dojazd do pracy :)
Miejsce to słynne było bardzo i opisywane w ulotkach turystycznych. Któregoś dnia rozeszły się wprawdzie słuchy, że przeprowadzone pomiary geodezyjne wykazały, iż wznoszenie terenu jest tylko złudzeniem optycznym, ale nim dyskusja zwolenników i przeciwników cudu rozgorzała na dobre, zamontowano na Żarze kolejkę , a obok ustawiono zakaz, w myśl którego autem na górę mogą wjeżdżać tylko autochtoni (cóż za szczęśliwy zbieg okoliczności dla właścicieli kolejki!) Powoli o magicznym miejscu zapomniano...
Zastanawiałam się zawsze jaka jest prawda i dziś wreszcie miałam okazję zbadać problem osobiście. Wyposażona w Garmina pojechałam na Żar. Niestety! Prawdziwa, jak to w życiu, okazała się wersja mało romantyczna – fragment podjazdu ma kształt dołka – różnice wysokości z obu stron wynoszą około jednego metra :(
Zasmucona obaleniem mitu popatrzyłam sobie na Międzybrodzie i na pocieszenie postanowiłam jeszcze pojechać kawałek w górę, ciesząc się promieniami słońca.
widok na Międzybrodzie Żywieckie© niradhara
góry w słońcu© niradhara
A jak już tak sobie jechałam, to zaczęłam obserwować wskazania gps-u. Jedną z funkcji jest pokazywanie nachylenia drogi. Niby fajne, ale na mnie działa destrukcyjnie, bo za każdym razem jak zobaczyłam 18%, to zaraz czułam się tak zmęczona, że zatrzymywałam się na chwilę pod pretekstem zrobienia kolejnego zdjęcia ;P
wolno ale do góry© niradhara
I tak to podziwiając widoki i monitorując odczyty dotelepałam się na górę. Słońce chowało się właśnie za sztucznym zbiornikiem na Żarze, nasilił się wiatr i zrobiło się potwornie zimno. Postanowiłam nie dojeżdżać już do stacji kolejki, tylko wracać do domu.
no i zaraz zajdzie© niradhara
ostatnie spojrzenie w dół© niradhara
Zjazd był nieprzyjemny, bo pęd powietrza potęgował uczucie zimna. Po przyjeździe do domu wskoczyłam niemal natychmiast do wanny z gorącą wodą i tylko dzięki temu robiąc ten wpis nie szczyrkam już zębami.
No i żeby kilometry się zgadzały muszę dopisać rowerowy dojazd do pracy :)
niradhara
