Ach, Funio… odkąd pojawił się w naszym domu, nie mam czasu na rower. Zostały mi tylko dojazdy do pracy i wypady do sklepu po mięsko dla psiaka. Wychowanie szczeniaczka jest niezwykle absorbujące: nauka czystości (to mamy już opanowane), zaznajamianie z terenem wokół domu, przybieganie na zawołanie (idzie świetnie, no chyba, że pod nosem jest akurat coś atrakcyjnego i wymagającego natychmiastowego zbadania), komendy „siad” i „waruj” (ulubione, bo ich prawidłowe wykonanie nagradzane jest smakołykami), poznawanie ludzi i innych psów… Dziś zaliczyliśmy pierwszy prawdziwy, długi spacer. Wygląda na to, że ten rok nie będzie dla mnie rekordowy pod względem ilości przejechanych kilometrów :-)
Ojej, tak mi wstyd, że nie odpowiadałam na komentarze!
Coś się pokiełbasiło mojemu programowi pocztowemu i automatycznie przenosił powiadomienia z BS do folderu spam, a ja pomyślałam, że zapomnieliście o mnie, skoro nie jeżdżę na rowerku :-(
Jeszcze wrócę do gry, jak tylko odchowam malucha! Funio, kocham Cię! :-)
Nie ma sprawy...,będę siadał,przybiegał na zawołanie,aportował,pilnował domu,chętnie poznam inne pieski... Jeżeli zawsze będzie nagroda...mmm,mięsko...mmm... lubię Krakowską ,szynkę parmeńską,boczek i polędwiczki drobiowe...:)))
Kurde!,muszę się w końcu przyzwyczaić że to nie o mnie...
Swojego psa nauczyłem jeszcze paru innych komend, m.in. "Pies zdechł". Nigdy mu oczywiście tego nie życzyłem i żył długo. Jednak ubaw z tą komendą był niesamowity, kiedy jamnik na tą komendę padał nagle na grzbiet...
Ooo super! Widzę, że masz odpowiedzialne podejście do kwestii wychowania psa :) Niestety niezbyt wiele osób poświęca na to czas i potem są tego różne konsekwencje. Ja przykładowo nie wejdę na podwórze kuzyna ponieważ biega tam przez nikogo nie szlifowany ogromny kudłacz w wieku kilku miesięcy :]
niradhara
