Rano, jak zwykle, rowerem do pracy. Po powrocie szybka zmiana ciuchów i roweru, żeby nacieszyć się jeszcze barwami jesieni, dopóki promienie słoneczne wyczarowują je na liściach drzew. Pojechałam do Wielkiej Puszczy. Niestety dno doliny zalegał już cień, oświetlone były tylko szczyty gór i wierzchołki drzew. Słoneczna tarcza powoli zniżała się nad horyzontem, a ja wjeżdżałam pod górę by, jak Mały Książę, przeżywać co chwilę kolejny zachód słońca.

Żar widziany z mostu na Sole © niradhara

podjeździk © niradhara

roboty drogowe © niradhara

strumyczek © niradhara

i jeszcze jeden strumyk © niradhara

w pogoni za słońcem © niradhara

Wielka Puszcza © niradhara

Porąbka w promieniach zachodzącego słońca © niradhara

"Życie jak jesień... coś w nim z blasków lata,
Z uśmiechów słońca przez mgły i szarugi,
Z złotawych blasków wśród szarego świata,
Z kwiatów, co nigdy nie kwitną raz drugi..."
(Marian Gawalewicz)

Ranek powitał nas słońcem. Na trawie jednak srebrzył się szron, a w czasie porannego spaceru z psem zmarzły mi policzki. Postanowiłam zatem starannie zabezpieczyć się przed chłodem zanim wsiądę na rower.

incognito © niradhara

Jesień to najbardziej malownicza pora roku, szczególnie w górach. Słońce świeciło dziś przedzierając się przez srebrzystą mgiełkę, czyniąc krajobraz pastelowym i jakby bajkowo nierealnym.

jesień w górach © niradhara

Zasypane liśćmi drogi, złotobrązowe drzewa przeglądające się w wodach jezior ... jechaliśmy wzdłuż kaskady Soły rozkoszując się widokami, a czas wydawał się stać w miejscu.

nostalgia © niradhara

Jezioro Międzybrodzkie © niradhara

drzewa © niradhara

światło i cień © niradhara

W Tresnej nie było dziś turystów. Sprzęt pływający odpoczywa czekając na kolejny sezon.

po sezonie © niradhara

Słychać tylko szelest suchych liści...

szelest suchych liści © niradhara