oszukiwanie halnego
Piątek, 26 lutego 2010
· Komentarze(13)
Kategoria w pobliżu domu
Niedawno córka zarzuciła mi, że mój blog jest bardziej meteorologiczny niż rowerowy, bo niemal każdy wpis zaczynam od opisu warunków atmosferycznych. Jakże jednak nie wspomnieć o tym, że mam dziś dzień wolny, marzyła mi się jakaś dalsza traska, a tu rozszalał się halny i podstępnie pokrzyżował plany.
W takich warunkach najbezpieczniejszy wydał mi się krótki wypad do Wielkiej Puszczy. Pierwszy odcinek drogi, czyli dojazd pod wiatr do Porąbki był zaiste świetny na wyrabianie kondycji. Droga prowadzi otwartą przestrzenią i spadający z gór halny tu właśnie nabiera rozpędu. Dopiero w pobliżu Domu Wczasów Dziecięcych w Porąbce zaczyna się zaciszna dolina, nad którą halny nie ma władzy.
Dom Wczasów Dziecięcych w Porąbce jest placówką opiekuńczo-wychowawczą, przeznaczoną do okresowego pobytu dzieci i młodzieży wymagających poprawy stanu zdrowia lub z terenów zagrożonych ekologicznie, a od kilku lat działa w ramach tzw. „ZIELONEJ SZKOŁY”. Niedawno miałam przyjemność gościć tam na uroczystości 70-lecia placówki. Nawet przez przypadek znalazłam się na jednej z pamiątkowych fotek.
Wielka Puszcza to równocześnie nazwa przysiółka, doliny i płynącego jej dnem potoku.
Dolina wspina się cały czas i kończy pomiędzy grzbietami Wielkiej Bukowej i Beskidu. Im wyżej, tym oczywiście więcej śniegu. W pewnym momencie na drodze pojawił się lód i nie odważyłam się jechać dalej Kellyskiem na letnich oponach. Poczekałam zatem chwilę na Piotrka, który dotarł do końca asfaltu.
No, a z powrotem to coś dla leniuszków, czyli zjazd.
Tradycyjnie podjechaliśmy jeszcze na zaporę w Porąbce, ponieważ Piotrek chciał cyknąć parę fotek. No i tu zaliczyłam pierwszą glebę na nowych pedałkach, bo niestety, jeśli chodzi o jazdę na rowerze, to żaden orzeł ze mnie, tylko, co najwyżej, wróbel :(
W takich warunkach najbezpieczniejszy wydał mi się krótki wypad do Wielkiej Puszczy. Pierwszy odcinek drogi, czyli dojazd pod wiatr do Porąbki był zaiste świetny na wyrabianie kondycji. Droga prowadzi otwartą przestrzenią i spadający z gór halny tu właśnie nabiera rozpędu. Dopiero w pobliżu Domu Wczasów Dziecięcych w Porąbce zaczyna się zaciszna dolina, nad którą halny nie ma władzy.
Dom Wczasów Dziecięcych© niradhara
Dom Wczasów Dziecięcych w Porąbce jest placówką opiekuńczo-wychowawczą, przeznaczoną do okresowego pobytu dzieci i młodzieży wymagających poprawy stanu zdrowia lub z terenów zagrożonych ekologicznie, a od kilku lat działa w ramach tzw. „ZIELONEJ SZKOŁY”. Niedawno miałam przyjemność gościć tam na uroczystości 70-lecia placówki. Nawet przez przypadek znalazłam się na jednej z pamiątkowych fotek.
Wielka Puszcza to równocześnie nazwa przysiółka, doliny i płynącego jej dnem potoku.
potok Wielka Puszcza© niradhara
Roztoka© niradhara
Dolina wspina się cały czas i kończy pomiędzy grzbietami Wielkiej Bukowej i Beskidu. Im wyżej, tym oczywiście więcej śniegu. W pewnym momencie na drodze pojawił się lód i nie odważyłam się jechać dalej Kellyskiem na letnich oponach. Poczekałam zatem chwilę na Piotrka, który dotarł do końca asfaltu.
powrót Piotrka© niradhara
No, a z powrotem to coś dla leniuszków, czyli zjazd.
zjazd© niradhara
Tradycyjnie podjechaliśmy jeszcze na zaporę w Porąbce, ponieważ Piotrek chciał cyknąć parę fotek. No i tu zaliczyłam pierwszą glebę na nowych pedałkach, bo niestety, jeśli chodzi o jazdę na rowerze, to żaden orzeł ze mnie, tylko, co najwyżej, wróbel :(
passer bicyclus© niradhara
niradhara
