o korzyściach z pozostawania dziewicą słów kilka ;)
Środa, 13 lipca 2011
· Komentarze(11)
Kategoria wycieczki z campingów
Piotrek miał dziś zajęte przedpołudnie. Wrócił z pracy bardzo zmęczony, postanowiliśmy więc zrobić tylko krótką wycieczkę do Grodziska, gdzie znajduje się pustelnia błogosławionej Salomei.
Grodzisko, położone na urwistej, wysokiej skale nad Doliną Prądnika, wywodzi swą nazwę od istniejącego tutaj w XIII w. grodu obronnego. Założył go ok. 1228 r. książę śląski Henryk Brodaty, wykorzystując naturalne walory obronne tego miejsca. Niedługo potem gród został zniszczony przez Konrada Mazowieckiego w czasie walk o tron krakowski.
Historia Salomei – patronki miejsca - jest bardzo ciekawa. Była córką księcia małopolskiego Leszka Białego i Grzymisławy, księżniczki ruskiej. Urodziła się w 1212 r. Mając zaledwie 6 lat została zaręczona z księciem węgierskim Kolomanem, co miało utrwalić pokój między Polską a Węgrami. W roku 1219, w wieku 8 lat, zasiadła z mężem na tronie halickim. Salomea – ponoć za zgodą męża – zachowała do końca życia dziewictwo. Wkrótce potem, po klęsce z wojskami księcia nowogrodzkiego Mścisława, zostali zmuszeni do rezygnacji z Halicza i udali się na Węgry. W 1241 r. Koloman zmarł na skutek ran odniesionych w bitwie z Tatarami.
Po śmierci Kolomana Salomea wróciła do Polski. W 1245 r. wstąpiła do klasztoru klarysek w Zawichoście koło Sandomierza. Z czasem jednak uświadomiono sobie, jak łatwo klasztor w Zawichoście może stać się łupem najazdów litewskich, ruskich, a zwłaszcza tatarskich i Bolesław Wstydliwy uposażył drugi klasztor sióstr klarysek pod Krakowem, opodal miejscowości Skała. Tu w 1260 r. przeniosła się Salomea wraz z siostrami. Według legendy księżna żyła przez osiem lat w stojącej na uboczu klasztoru pustelni. Zmarła 17 listopada 1268 r. Ok. 1320 r. klaryski zostały przeniesione do krakowskiego kościoła św. Andrzeja. Grodzisko pozostało w ich rękach, lecz popadło w ruinę i zapomnienie. Dopiero w XVII w. ufundowano nową kaplicę pw. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii, zrealizowano też odbudowę tzw. pustelni błogosławionej Salomei i miejsce odżyło.
Teraz krótka dygresja na temat młodszego brata Salomei – Bolesława Wstydliwego. Przydomek Wstydliwy został nadany księciu przez jego poddanych z racji ślubów czystości, które książę złożył wspólnie z żoną Kingą. Ich małżeństwo nigdy nie zostało skonsumowane. Ciekawostka, prawda? Oboje braciszek i siostrzyczka mają taki wstręt do seksu! Dziś najprawdopodobniej każdy psycholog orzekłby, że to nie przypadek. Bolek został sierotą jako półtoraroczne dziecko. Grzymisława wychowywała dzieci sama i miała na nie tak duży wpływ, że Bolek radził się jej jeszcze jako dorosły facet. Czyżby więzi między matką i dziećmi były nieco patologiczne?
Małżeństwa Salci i Bolka dobry prawnik mógłby bez problemu unieważnić. Zostały one zawarte w formie sponsalia pro futuro (łac. zaręczyny na przyszłość) – jest to kanoniczna forma zaręczyn stosowana przez dynastie panujące Europy w średniowieczu. Forma ta pozwalała na uroczyste zaręczyny w sytuacji, gdy jeden lub oboje małżonkowie byli niepełnoletni. Akt ten miał charakter ślubu – po osiągnięciu wieku dojrzałego przez zaręczonych nie ponawiano już właściwej ceremonii. Małżeństwo mogło być skonsumowane dopiero, gdy małżonkowie osiągnęli wiek sprawny – 12 lat (!!!) Wtedy też zgodnie z prawem kanonicznym rozpoczynał się ich związek. Był tylko jeden warunek ważności sponsalia de futuro – oboje zainteresowani musieli wyrazić zgodę na fizyczną konsumpcję małżeństwa. Nasi bohaterowie słowa nie dotrzymali i za owo krzywoprzysięstwo Salomea została błogosławioną, a żona Bolka – Kinga świętą. Czyżby liczyło się to, że skoro nie musieli dawać dzieciom kieszonkowego, to szczodrze obdarzali rozwijające się wówczas domy zakonne reguły franciszkańskiej?
Tak czy inaczej warto zobaczyć pustelnię Salomei. Szczególnie interesujący jest ołtarz główny, wykonany z czarnego dębnickiego kamienia i jasnokremowego zlepieńca wapiennego z doliny Prądnika. Architekt zastosował przy tym perspektywiczną sztuczkę, polegającą na zestawieniu coraz mniejszych kolumn, dzięki czemu uzyskano optyczny efekt głębi, a sam ołtarz wydaje się większy niż w rzeczywistości.
Ależ się rozpisałam… Pora wracać na trasę. Po zwiedzeniu Grodziska udaliśmy się do Skały na lodziki. Zaopatrzyliśmy się też w Powerade’a. Uzupełniliśmy bidony, wsiedliśmy na rowerki i szurnęliśmy długim zjazdem do Doliny Prądnika. Tu Piotrek zorientował się, że jego bidon został na ławce. Trzeba mu się było samotnie wracać pod górę :( Najważniejsze jednak, że bidon spokojnie na niego czekał :)
Wieczór miło spędziliśmy z campingowymi sąsiadami. Są z Gdańska i zwiedzają Jurę na rowerach. Oczywiście namówiłam ich do zarejestrowania się na Bikestats. Czarna, czyli Asia, zrobiła to natychmiast :) Mam nadzieję, że miło ją przyjmiecie :)
Słońce zaszło, księżyc wspiął się na niebo, a ja pomyślałam sobie, że pewnie zamek w Pieskowej Skale będzie pięknie oświetlony i uda mi się zrobić jakieś fotki. Wskoczyłam na rower i pojechałam. Sama, bo Piotrek nie ma w góralu lampki. Niestety, rozczarowanie - iluminacja kiepskawa, więc i fotki nieciekawe :(
po kamolach© niradhara
Grodzisko, położone na urwistej, wysokiej skale nad Doliną Prądnika, wywodzi swą nazwę od istniejącego tutaj w XIII w. grodu obronnego. Założył go ok. 1228 r. książę śląski Henryk Brodaty, wykorzystując naturalne walory obronne tego miejsca. Niedługo potem gród został zniszczony przez Konrada Mazowieckiego w czasie walk o tron krakowski.
będzie trzęsawka© niradhara
Historia Salomei – patronki miejsca - jest bardzo ciekawa. Była córką księcia małopolskiego Leszka Białego i Grzymisławy, księżniczki ruskiej. Urodziła się w 1212 r. Mając zaledwie 6 lat została zaręczona z księciem węgierskim Kolomanem, co miało utrwalić pokój między Polską a Węgrami. W roku 1219, w wieku 8 lat, zasiadła z mężem na tronie halickim. Salomea – ponoć za zgodą męża – zachowała do końca życia dziewictwo. Wkrótce potem, po klęsce z wojskami księcia nowogrodzkiego Mścisława, zostali zmuszeni do rezygnacji z Halicza i udali się na Węgry. W 1241 r. Koloman zmarł na skutek ran odniesionych w bitwie z Tatarami.
dotarliśmydo celu© niradhara
Po śmierci Kolomana Salomea wróciła do Polski. W 1245 r. wstąpiła do klasztoru klarysek w Zawichoście koło Sandomierza. Z czasem jednak uświadomiono sobie, jak łatwo klasztor w Zawichoście może stać się łupem najazdów litewskich, ruskich, a zwłaszcza tatarskich i Bolesław Wstydliwy uposażył drugi klasztor sióstr klarysek pod Krakowem, opodal miejscowości Skała. Tu w 1260 r. przeniosła się Salomea wraz z siostrami. Według legendy księżna żyła przez osiem lat w stojącej na uboczu klasztoru pustelni. Zmarła 17 listopada 1268 r. Ok. 1320 r. klaryski zostały przeniesione do krakowskiego kościoła św. Andrzeja. Grodzisko pozostało w ich rękach, lecz popadło w ruinę i zapomnienie. Dopiero w XVII w. ufundowano nową kaplicę pw. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii, zrealizowano też odbudowę tzw. pustelni błogosławionej Salomei i miejsce odżyło.
fontanna wyschła© niradhara
Teraz krótka dygresja na temat młodszego brata Salomei – Bolesława Wstydliwego. Przydomek Wstydliwy został nadany księciu przez jego poddanych z racji ślubów czystości, które książę złożył wspólnie z żoną Kingą. Ich małżeństwo nigdy nie zostało skonsumowane. Ciekawostka, prawda? Oboje braciszek i siostrzyczka mają taki wstręt do seksu! Dziś najprawdopodobniej każdy psycholog orzekłby, że to nie przypadek. Bolek został sierotą jako półtoraroczne dziecko. Grzymisława wychowywała dzieci sama i miała na nie tak duży wpływ, że Bolek radził się jej jeszcze jako dorosły facet. Czyżby więzi między matką i dziećmi były nieco patologiczne?
najlepiej prezentuje się z tyłu© niradhara
Małżeństwa Salci i Bolka dobry prawnik mógłby bez problemu unieważnić. Zostały one zawarte w formie sponsalia pro futuro (łac. zaręczyny na przyszłość) – jest to kanoniczna forma zaręczyn stosowana przez dynastie panujące Europy w średniowieczu. Forma ta pozwalała na uroczyste zaręczyny w sytuacji, gdy jeden lub oboje małżonkowie byli niepełnoletni. Akt ten miał charakter ślubu – po osiągnięciu wieku dojrzałego przez zaręczonych nie ponawiano już właściwej ceremonii. Małżeństwo mogło być skonsumowane dopiero, gdy małżonkowie osiągnęli wiek sprawny – 12 lat (!!!) Wtedy też zgodnie z prawem kanonicznym rozpoczynał się ich związek. Był tylko jeden warunek ważności sponsalia de futuro – oboje zainteresowani musieli wyrazić zgodę na fizyczną konsumpcję małżeństwa. Nasi bohaterowie słowa nie dotrzymali i za owo krzywoprzysięstwo Salomea została błogosławioną, a żona Bolka – Kinga świętą. Czyżby liczyło się to, że skoro nie musieli dawać dzieciom kieszonkowego, to szczodrze obdarzali rozwijające się wówczas domy zakonne reguły franciszkańskiej?
nie było fotek, to musieli ryć w kamieniu© niradhara
Tak czy inaczej warto zobaczyć pustelnię Salomei. Szczególnie interesujący jest ołtarz główny, wykonany z czarnego dębnickiego kamienia i jasnokremowego zlepieńca wapiennego z doliny Prądnika. Architekt zastosował przy tym perspektywiczną sztuczkę, polegającą na zestawieniu coraz mniejszych kolumn, dzięki czemu uzyskano optyczny efekt głębi, a sam ołtarz wydaje się większy niż w rzeczywistości.
zaczyna się msza, fotek wnętrza nie będzie :(© niradhara
Ależ się rozpisałam… Pora wracać na trasę. Po zwiedzeniu Grodziska udaliśmy się do Skały na lodziki. Zaopatrzyliśmy się też w Powerade’a. Uzupełniliśmy bidony, wsiedliśmy na rowerki i szurnęliśmy długim zjazdem do Doliny Prądnika. Tu Piotrek zorientował się, że jego bidon został na ławce. Trzeba mu się było samotnie wracać pod górę :( Najważniejsze jednak, że bidon spokojnie na niego czekał :)
pustelnia jest na tej skałce, niestety niezbyt widoczna© niradhara
Wieczór miło spędziliśmy z campingowymi sąsiadami. Są z Gdańska i zwiedzają Jurę na rowerach. Oczywiście namówiłam ich do zarejestrowania się na Bikestats. Czarna, czyli Asia, zrobiła to natychmiast :) Mam nadzieję, że miło ją przyjmiecie :)
zamek w Pieskowej Skale - zmierzch© niradhara
Słońce zaszło, księżyc wspiął się na niebo, a ja pomyślałam sobie, że pewnie zamek w Pieskowej Skale będzie pięknie oświetlony i uda mi się zrobić jakieś fotki. Wskoczyłam na rower i pojechałam. Sama, bo Piotrek nie ma w góralu lampki. Niestety, rozczarowanie - iluminacja kiepskawa, więc i fotki nieciekawe :(
zamek w Pieskowej Skale - noc© niradhara
niradhara
