jak echo
Sobota, 21 lipca 2012
· Komentarze(14)
Kategoria wycieczki z campingów, zamki, pałace, dwory
Camping „Echo”… właścicielka nazwała go tak, bo ten kto był tu raz, wraca znów jak echo… My, to znaczy Piotrek i ja, też wróciliśmy, tu bowiem zaczęło się to, co najlepsze w naszym życiu – rowerowa pasja i miłość do kanadyjki. Może znów zacznie się coś dobrego?
Będąc tu sześć lat temu korzystaliśmy głównie z uroków słońca i wody, robiliśmy wycieczki samochodowe po okolicy. Rower służył do zajechania po bułki do sklepu. Pewnego dnia jednak pojechaliśmy trochę dalej, zaczęliśmy objeżdżać wokół Jezioro Niegocin i w pewnej chwili doszliśmy do wniosku, że nie warto wracać, bo mamy tyle samo kilometrów przed sobą, co za sobą.
Nie było łatwo, serce tłukło się jak oszalałe na najmniejszym podjeździe, bolały nogi, drętwiały ręce, ale połknęłam bakcyla i tak to się zaczęło. Teraz musieliśmy po prostu jako pierwszą odtworzyć właśnie tamtą, jakże znacząca w naszym życiu wycieczkę :-)
Pierwszy postój robimy przy Kanale Kula pomiędzy jeziorami Bocznym i Jagodnym. To najkrótszy kanał na Mazurach. Nazywany jest przez żeglarzy „mazurskim równikiem”, jako że łączy północną i południową część Wielkich Jezior Mazurskich. Jego przepłyniecie po raz pierwszy jest okazją do żeglarskiego chrztu.
W leżących nieopodal Giżycka Wilkasach zaczyna się rowerowa autostrada. Odtąd cały czas będę pod wrażeniem dbałości lokalnego samorządu o rowerowych turystów.
Skręcamy na ścieżkę rowerową wzdłuż Kanału Niegocińskiego łączącego jeziora Tajty i Niegocin. Ma on 1200 metrów długości.
Na wzgórzu zwanym Górą Stołową stoi krzyż poświęcony św. Brunonowi z Kwerfurtu i jego osiemnastu towarzyszom. Prawdopodobnie w tym miejscu zginęli 9 marca 1009 roku męczeńską śmiercią z rąk Prusów.
Twierdzę Boyen nazwano na cześć pruskiego ministra wojny Hermana von Boyen, inicjatora jej budowy. Wzniesiono ja w latach 1843-1955. To jedno z najlepiej zachowanych w Polsce XIX-wiecznych dzieł fortyfikacyjnych. Twierdza ma kształt nieregularnej , sześcioramiennej gwiazdy. Została zbudowana z cegły i głazów narzutowych. Zarys twierdzy tworzą bastiony: Ludwig, Leopold, Hermann, Schwert (miecz), Recht (prawo) i Licht (światło). Do wnętrza prowadzą cztery bramy.
Na terenie twierdzy znajdowały się budynki koszar, ale również spichlerze, arsenał, magazyny prochowe, laboratorium i warsztaty artyleryjskie. Znalazły się tam również budynki o przeznaczeniu specjalnym, jak stacja gołębi pocztowych czy stanowisko peryskopu. Twierdza została otoczona murem o długości ponad 2 kilometry, fosą i wałem ziemnym, który miejscami ma 33 metry wysokości.
Zamek krzyżacki, wzniesiony w drugiej połowie XIV wieku był siedzibą prokuratora zakonnego, później starosty książęcego. Pierwotny zamek, spalony przez Litwinów odbudowano, a następnie przebudowano, nadając mu charakter renesansowej siedziby. W XIX wieku dokonano rozbiórki, pozostawiając tylko skrzydło mieszkalne, jako siedzibę komendanta twierdzy Boyen. W czasie II wojny światowej był siedziba gen. Paula von Hindenburga, ówczesnej dowódcy armii w Prusach. Obecnie mieści się tu hotel.
Kanał Łuczański łączy jeziora Niegocin i Kisajno, ma 2130 metrów długości. Jest to jeden z najbardziej zatłoczonych szlaków żeglarskich na Mazurach. Przepływa pod unikatowym w skali Europy zabytkiem techniki – mostem obrotowym. Most zbudowany został w 1889 roku według projektu inżynierów z Zielonej Góry. Na przemian służy użytkownikom dróg bitych i drogi wodnej. Stutonowe przęsło obraca się o 90 stopni. Mechanizm obsługiwany jest ręcznie prze jedna osobę, a otwarcie trwa ok. 5 minut.
Prowadzące przez miasto ścieżki rowerowe są po prostu wzorcowe. Czerwona kostka idealnie płaska, jedzie się po niej jak po najgładszym asfalcie. W głowie zaczyna kiełkować plan: porwę giżyckiego burmistrza i zmuszę do kandydowania na wójta gminy Porąbka ;-)
Nadbrzeżna strefa miasta jest malownicza, ale zatłoczona i hałaśliwa. Trzeba jednak trochę się tu pokręcić, żeby poczuć klimat. Robimy sobie krótką przerwę w małej knajpce na uzupełnienie kalorii. Wyłączam GPS, a potem zapominam go włączyć, przypomina mi się o nim dopiero po jakimś czasie i stąd luka w zapisie trasy.
Do giżyckich atrakcji, które koniecznie trzeba zaliczyć należy miejska wieża ciśnień wybudowana w 1900 r. z czerwonej, nieotynkowanej cegły. Ze zbiornika o pojemności ok. 200 m3 umieszczonego na wysokości ok. 25 m woda rozprowadzana była za pomocą wodociągów po terenie całego miasta. Wieża służyła wodociągom miejskim aż do 1996 roku. Po jej wyłączeniu z użytkowania została wykupiona przez prywatnego właściciela, odremontowana i częściowo przebudowana. 2 maja 2007 r. odbyło się uroczyste otwarcie odrestaurowanej wieży. Na jej szczycie mieści się punkt widokowy otoczony szklaną kopułą, z widokiem na pobliskie jeziora. Wewnątrz otwarto kawiarnię, galerię oraz mini muzeum mazurskie.
Giżyckie atrakcje za nami, pora wracać na camping. Początkowo jedziemy ruchliwą drogą nr 63 (nie ma niestety innej możliwości) a potem, gdy skręcamy w stronę Rydzewa, znów możemy cieszyć się ciszą i sielskimi widokami.
Wreszcie camping sweet camping. Pora na obiad, a potem kanadyjkowy rejs po jeziorze :-)
wszystko, co niezbędne na wakacjach© niradhara
w oczekiwaniu na słońce© niradhara
Będąc tu sześć lat temu korzystaliśmy głównie z uroków słońca i wody, robiliśmy wycieczki samochodowe po okolicy. Rower służył do zajechania po bułki do sklepu. Pewnego dnia jednak pojechaliśmy trochę dalej, zaczęliśmy objeżdżać wokół Jezioro Niegocin i w pewnej chwili doszliśmy do wniosku, że nie warto wracać, bo mamy tyle samo kilometrów przed sobą, co za sobą.
zdjęcie archiwalne - objazd J. Niegocin© niradhara
Nie było łatwo, serce tłukło się jak oszalałe na najmniejszym podjeździe, bolały nogi, drętwiały ręce, ale połknęłam bakcyla i tak to się zaczęło. Teraz musieliśmy po prostu jako pierwszą odtworzyć właśnie tamtą, jakże znacząca w naszym życiu wycieczkę :-)
ciche, spokojne Rydzewo© niradhara
zabudowa typowa dla regionu© niradhara
Pierwszy postój robimy przy Kanale Kula pomiędzy jeziorami Bocznym i Jagodnym. To najkrótszy kanał na Mazurach. Nazywany jest przez żeglarzy „mazurskim równikiem”, jako że łączy północną i południową część Wielkich Jezior Mazurskich. Jego przepłyniecie po raz pierwszy jest okazją do żeglarskiego chrztu.
kanał Kula© niradhara
W leżących nieopodal Giżycka Wilkasach zaczyna się rowerowa autostrada. Odtąd cały czas będę pod wrażeniem dbałości lokalnego samorządu o rowerowych turystów.
przystań w Wilkasach© niradhara
początek rowerowej autostrady w Wilkasach© niradhara
Skręcamy na ścieżkę rowerową wzdłuż Kanału Niegocińskiego łączącego jeziora Tajty i Niegocin. Ma on 1200 metrów długości.
Kanał Niegociński© niradhara
Na wzgórzu zwanym Górą Stołową stoi krzyż poświęcony św. Brunonowi z Kwerfurtu i jego osiemnastu towarzyszom. Prawdopodobnie w tym miejscu zginęli 9 marca 1009 roku męczeńską śmiercią z rąk Prusów.
krzyż św. Brunona© niradhara
Kajman zjeżdża z Góry Stołowej© niradhara
Twierdzę Boyen nazwano na cześć pruskiego ministra wojny Hermana von Boyen, inicjatora jej budowy. Wzniesiono ja w latach 1843-1955. To jedno z najlepiej zachowanych w Polsce XIX-wiecznych dzieł fortyfikacyjnych. Twierdza ma kształt nieregularnej , sześcioramiennej gwiazdy. Została zbudowana z cegły i głazów narzutowych. Zarys twierdzy tworzą bastiony: Ludwig, Leopold, Hermann, Schwert (miecz), Recht (prawo) i Licht (światło). Do wnętrza prowadzą cztery bramy.
twierdza Boyen© niradhara
Na terenie twierdzy znajdowały się budynki koszar, ale również spichlerze, arsenał, magazyny prochowe, laboratorium i warsztaty artyleryjskie. Znalazły się tam również budynki o przeznaczeniu specjalnym, jak stacja gołębi pocztowych czy stanowisko peryskopu. Twierdza została otoczona murem o długości ponad 2 kilometry, fosą i wałem ziemnym, który miejscami ma 33 metry wysokości.
twierdza Boyen© niradhara
twierdza Boyen© niradhara
Zamek krzyżacki, wzniesiony w drugiej połowie XIV wieku był siedzibą prokuratora zakonnego, później starosty książęcego. Pierwotny zamek, spalony przez Litwinów odbudowano, a następnie przebudowano, nadając mu charakter renesansowej siedziby. W XIX wieku dokonano rozbiórki, pozostawiając tylko skrzydło mieszkalne, jako siedzibę komendanta twierdzy Boyen. W czasie II wojny światowej był siedziba gen. Paula von Hindenburga, ówczesnej dowódcy armii w Prusach. Obecnie mieści się tu hotel.
zamek krzyżacki© niradhara
zamek krzyżacki© niradhara
zamek krzyżacki© niradhara
Kanał Łuczański łączy jeziora Niegocin i Kisajno, ma 2130 metrów długości. Jest to jeden z najbardziej zatłoczonych szlaków żeglarskich na Mazurach. Przepływa pod unikatowym w skali Europy zabytkiem techniki – mostem obrotowym. Most zbudowany został w 1889 roku według projektu inżynierów z Zielonej Góry. Na przemian służy użytkownikom dróg bitych i drogi wodnej. Stutonowe przęsło obraca się o 90 stopni. Mechanizm obsługiwany jest ręcznie prze jedna osobę, a otwarcie trwa ok. 5 minut.
most obrotowy© niradhara
most obrotowy© niradhara
Prowadzące przez miasto ścieżki rowerowe są po prostu wzorcowe. Czerwona kostka idealnie płaska, jedzie się po niej jak po najgładszym asfalcie. W głowie zaczyna kiełkować plan: porwę giżyckiego burmistrza i zmuszę do kandydowania na wójta gminy Porąbka ;-)
ścieżka rowerowa© niradhara
na molo wjechac nie można© niradhara
Nadbrzeżna strefa miasta jest malownicza, ale zatłoczona i hałaśliwa. Trzeba jednak trochę się tu pokręcić, żeby poczuć klimat. Robimy sobie krótką przerwę w małej knajpce na uzupełnienie kalorii. Wyłączam GPS, a potem zapominam go włączyć, przypomina mi się o nim dopiero po jakimś czasie i stąd luka w zapisie trasy.
co za nazwa!© niradhara
port jachtowy© niradhara
z silniczkiem w d....© niradhara
mali rowerzyści© niradhara
widok z molo© niradhara
widok z molo© niradhara
pasaż portowy© niradhara
Piotrek przy fontannie© niradhara
Do giżyckich atrakcji, które koniecznie trzeba zaliczyć należy miejska wieża ciśnień wybudowana w 1900 r. z czerwonej, nieotynkowanej cegły. Ze zbiornika o pojemności ok. 200 m3 umieszczonego na wysokości ok. 25 m woda rozprowadzana była za pomocą wodociągów po terenie całego miasta. Wieża służyła wodociągom miejskim aż do 1996 roku. Po jej wyłączeniu z użytkowania została wykupiona przez prywatnego właściciela, odremontowana i częściowo przebudowana. 2 maja 2007 r. odbyło się uroczyste otwarcie odrestaurowanej wieży. Na jej szczycie mieści się punkt widokowy otoczony szklaną kopułą, z widokiem na pobliskie jeziora. Wewnątrz otwarto kawiarnię, galerię oraz mini muzeum mazurskie.
wieża ciśnień© niradhara
widok z wiezy ciśnień© niradhara
widok z wieży ciśnień© niradhara
muzeum w wieży© niradhara
muzeum w wieży© niradhara
jest i winda© niradhara
muzeum w wieży© niradhara
Giżyckie atrakcje za nami, pora wracać na camping. Początkowo jedziemy ruchliwą drogą nr 63 (nie ma niestety innej możliwości) a potem, gdy skręcamy w stronę Rydzewa, znów możemy cieszyć się ciszą i sielskimi widokami.
przydrożny kościół© niradhara
cisza i spokój© niradhara
jezioro raz jeszcze© niradhara
Wreszcie camping sweet camping. Pora na obiad, a potem kanadyjkowy rejs po jeziorze :-)
camping "Echo"© niradhara
camping "Echo"© niradhara
campingowy bociek© niradhara
kanadyjka gotowa do wypłynięcia© niradhara
stąd wypłyniemy© niradhara
niradhara
