Krótki wypad późnym popołudniem, gdy nagle i nieoczekiwanie na zakończenie dżdżystego dnia słońce wyjrzało zza chmur. Sądziłam, że uradowani tym faktem ludzie pójdą na spacer albo rower, a tu siurpryza niemiła - większość wsadziła swoje cztery litery w blachosmrody i woziła się drogą, na której oczekiwałam ciszy i spokoju ;-(
Art75, Pioter50, cóż zrobić, część ludzi zawsze będzie wolała egzystować, zamiast żyć :-(
Aniuta, to nie zbiornik, tylko Soła.
Funio, most jest magiczny, bo leży na granicy gór :-)
Co do fotek, pierwsza została zrobiona o zmierzchu, a cały jej urok jest zasługą chmur. Ja tylko zauważam coś i pstrykam. Drugie cudo rosło przy drodze :-)
Tak to już jest, że niektórzy poziom swojej aktywności życiowej odmierzają ilością kilometrów... przejechanych samochodem... Widzę, że z gór zima też powoli się wynosi:)
niradhara
