Trasa: Kobiernice - Hecznarowice - Stara Wieś -Wilamowice - Bielany - Malec - Nowa Wieś - Kęty - Kobiernice

Kukurydza taka sama jak w Austrii, tylko snopki swojskie i krajobraz bardziej płaski...

snopki © niradhara

Home sweet home... a jednak szkoda, że urlop nie trwa wiecznie :(

Rano do pracy, a potem wielkie pakowanie. Najważniejsze są oczywiście rowery. Po obiedzie jedziemy. Wreszcie urlop!!!

wreszcie urlop © niradhara

Trasa: Kobiernice – Porąbka – Wielka Puszcza – Przełęcz Targanicka – Lanckorona – Targanice – Andrychów – Czaniec – Porąbka – Kobiernice.

Najbardziej znaną przełęczą w Beskidzie Małym jest bez wątpienia Przełęcz Kocierska. O Przełęczy Targanickiej wie niewiele osób, postanowiłam więc przejechać się i zrobić parę fotek w celu jej rozreklamowania. Początkowo łagodny podjazd prowadzi przez Wielką Puszczę. Wzdłuż drogi płynie strumień, który od czasu do czasu ją podmywa i wymusza kolejny remont.

droga przez Wielką Puszczę © niradhara

W basenie tapla się kilka osób, bo upał nieźle daje się we znaki.

coś dla ochłody © niradhara

Tuż obok zaczyna się bardziej stroma część podjazdu.

początek podjazdu na przełęcz © niradhara

podjeździk © niradhara

No cóż, wstyd się przyznać, ale był taki moment, że prowadziłam rower i czułam się przy tym jak Syzyf. Wreszcie jednak jakoś się dokulałam.

na przełęczy © niradhara

widok z przełęczy © niradhara

foto by samowyzwalacz © niradhara

Zanim rozpocznie się zjazd w stronę Targanic dobrze jest sprawdzić stan hamulców.

zjazd w stronę Targanic © niradhara

W powietrzu unosił się cudowny zapach, bo górale rozpoczęli już sianokosy.

sianokosy © niradhara

Na koniec wycieczki dobrze jest wstąpić na lodzika, a najsmaczniejsze lody w okolicy sprzedają w Porąbce. Upał był już na tyle duży, że kto żyw siedział w jakimś strumyczku.

w strumyczku © niradhara

wodospadziki © niradhara

Na zakończenie pojechałam jeszcze na zaporę, by po raz ostatni przed wyjazdem na urlop rzucić okiem na Jezioro Międzybrodzkie.

widok z zapory © niradhara

Jezioro Międzybrodzkie © niradhara

Udało mi się zarazić cyklozą koleżankę z pracy Bożenkę. Kupiła rowerek i dziś wybrałyśmy się wspólnie do Bielan, odwiedzić Magdę, która cierpi z noga w gipsie. Niestety nie udało mi się namówić dziewczyn na sesję zdjęciową :(

pole © niradhara

Rano pies oświadczył, że jemu też się coś od życia należy, w związku z czym przed obiadem włóczyliśmy się po lesie. Po południu mieliśmy z Piotrkiem gdzieś pojechać, ale naszło go by naprawić spapraną przez serwisantów lampkę w moim rowerze. Gdy z bliska przyjrzał się ich dziełu wymienił chyba wszystkie znane sobie brzydkie wyrazy, ale lampkę naprawił. Trochę rozleniwieni przejechaliśmy się w końcu trasą standardową. Tym razem Piotrek wpadł na pomysł by sfotografować wszystkie mosty po drodze.

kładka w Hecznarowicach © niradhara

most w Zasolu Bielańskim © niradhara

most w Bielanach © niradhara

most w Malcu © niradhara

most w Nowej wsi © niradhara

most w Kętach © niradhara

DPD a popołudnie niestety mocno deszczowe :(

Edit: Wieczorem rozpogodziło się, więc pokręciłam się po wsi, żeby się nacieszyć lampkami.

Zrobiłam sobie dziś wolne od pracy. Rano pojechałam trasą standardową, żeby w znanych mi na pamięć warunkach sprawdzić poprawę właściwości jezdnych odebranego wczoraj z serwisu pancernika. Jest super, muszę się tylko przyzwyczaić do pięknych trójkolorowych klocków hamulcowych, które sprawiają, że rower staje niemal w miejscu.

Po obiedzie czekały mnie tortury, tzn. wizyta u dentysty – jakoś przeżyłam, a potem dla poprawy humoru pojechałam do Tresnej.

zapora w Tresnej © niradhara

Na przemian świeciło słońce i pojawiały się wielkie czarne chmurzyska.

góra Żar © niradhara

Spadło nawet parę kropel deszczu, a potem na niebie pojawiła się tęcza.

tęcza © niradhara

Jeszcze tylko parę fotek Jeziora Międzybrodzkiego i powrót do domu.

samotny biały żagiel © niradhara

Jezioro Międzybrodzkie © niradhara

No i rowerek gotowy. Podobno wysypały się jakieś łożyska w korbie, ale przy okazji wymieniłam sobie przednie kółko i zamiast mocno staroświeckiego dynama mam teraz nowe w piaście, a także lampki, które po zaprzestaniu pedałowania świecą jeszcze czas jakiś.

nowe kółko © niradhara

Zafundowałam też sobie nowe uchwyty, żeby nadgarstki podróżowały luksusowo.

kierownica prawie jak nowa © niradhara

Piotrek się śmieje, że mój rower nie wygląda już jak czołg, tylko jak Pancernik Potiomkin, bo robi się coraz cięższy i okazalszy.

Pancernik Potiomkin © niradhara

DPD - czyli: dom - praca - dom. Proszę o pobłażliwość bikestatowicza, od którego ten skrót zapożyczyłam.

W czołgu rozsypały się jakieś łożyska, więc znowu powędrował do serwisu i dziś tylko jazda na złomie do pracy :(

Za to urządziłam sobie mały trening mięśni ramion. Polecam wszystkim :)