Ach, jaki cudny błękit! Silny wiatr z dużą szybkością przeganiał po niebie urocze obłoczki. Kołysana złudną nadzieją, że co się miało z nieba wysypać, wysypało się przed południem, jechałam w stronę gór.

błękit nieba nad Żarem © niradhara

Gdy wjeżdżałam na most w Porąbce, zauważyłam ze zdumieniem, że ciemność jakowaś zaczyna świat pochłaniać. Hm, pomyślałam, może Majowie się pomylili i wielki finał ma się odbyć już dziś, a nie 21 grudnia. Na wszelki wypadek wyciągnęłam aparat fotograficzny, ściągnęłam moje ukochane rękawice narciarskie i zaczęłam pstrykać, by tak istotne wydarzenie uwiecznić, choć właściwie nie wiadomo dla kogo.

chmury zaczynają atak na Porąbkę © niradhara

ciemność pochłania Sołę © niradhara

ciemność pochłania drogę © niradhara

Porąbka powoli znika © niradhara

Na szczęście tym razem nie był to koniec świata, tylko zwykła zamieć. Dla mnie jednak był to koniec drogi, bo palce u rąk skostniały mi tak bardzo, że musiałam wrócić do domu :-(

czyżby wreszcie zima? © niradhara

pogoda szaleje, a Kellysek zachowuje stoicki spokój ;-) © niradhara

Do sumy kilometrów wliczyłam dojazd do pracy.

A takie miałam mocne postanowienie poprawy na ten rok…. Jeszcze przed południem patrzyłam od czasu do czasu przez okno upewniając się, że niebo jest fragmentami błękitne i snułam plany, ileż to ja dziś kilometrów przejadę.

wreszcie skrawki błękitu © niradhara

gdzieś daleko nad górami znów się tworzą ciemne chmurzyska © niradhara

Natychmiast po powrocie z pracy zmieniłam rower i ciuchy, i wyruszyłam. Niestety, tylko początek jazdy był zgodny z planem, później odezwał się zgubny nałóg podziwiania wszelakich głupstw wokół i fotografowania ich niezliczoną ilość razy. Dziś padło na niebo. Za każdym razem, gdy sumienie mówiło mi, że nie powinnam się znów zatrzymywać i wyciągać aparatu, szatan jakowyś szeptał mi do ucha, że teraz chmury są bardziej wyraziste niż przed chwilą i mają ładniejsze kolory, a ja, jak biblijna Ewa, za każdym razem dawałam się namówić do grzechu.

niebo nabiera barw © niradhara

Zanim dotarłam do Kęt było już ciemno. Zgasły barwy nieba, spuściłam zatem oczy nieco w dół i poraził mnie widok nowej ścieżki rowerowej. Całe 20 metrów zrobili! Władzom Kęt serdecznie gratuluję europejskiego rozmachu!

kęcka ścieżka rowerowa © niradhara

no i szlaban © niradhara

Na rynku zrobiłam kolejny postój, usiłując pstryknąć jakąś nocną fotkę. Niestety, lampy sodowe skutecznie odzierają go z tej odrobiny uroku, jaką posiada.

dach kościoła pw. św. Małgorzaty i Katarzyny w Kętach, © niradhara

No i znów nie pojeździłam :-(

NIhil novi.

Pierwsze od kilku dni, nieśmiałe i ulotne promyki słońca. Na ich widok nawet wiatr wydaje się nie być dokuczliwy. Niewielu jednak rowerzystów doceniło fakt, że wreszcie nie pada. Na szczęście kierowcy blachosmrodów też postanowili pozostać przed telewizorami i jechało się bardzo sympatycznie niemal pustą drogą wzdłuż kaskady Soły, a to naprawdę rzadko się zdarza! :-)

Kellysek nad Jeziorem Żywieckim © niradhara

zapora w Porąbce © niradhara

magiczna góra Żar © niradhara

Jezioro Żywieckie © niradhara

Żywiec w zbliżeniu © niradhara

widoczność raczej kiepska © niradhara

nareszcie skrawek błękitnego nieba © niradhara

Jezioro Międzybrodzkie wysycha © niradhara

miejscowe rekiny wychodzą na brzeg © niradhara

Kto z Was pamięta genialną muzę Wojciecha Skowrońskiego „Ja to się cieszę byle czym”? Dziś, z braku innych możliwości, postanowiłam się cieszyć chmurami :-)

chmury cieszą mnie w czasie powrotu z pracy © niradhara

chmury cieszą mnie w drodze do Porąbki © niradhara

Wskazania termometru nieprzyjemnie mnie zmyliły. Cóż z tego, że temperatura wysoka, skoro wiatr skutecznie człowieka schładza? Udało mi się jednak przejechać kilka kilometrów przed zachodem słońca i z tego się cieszę. Z utęsknieniem wypatruję prawdziwej wiosny.

Kellysek nad Jeziorem Międzybrodzkim © niradhara

trochę nietypowe ujęcie zapory w Porąbce © niradhara

Jezioro Międzybrodzkie © niradhara

Północ już minęła z hukiem,
Więc, Bikerki i Bikerzy,
Noworoczne Wam życzenia
Pragnę złożyć, jak należy.

Szczęśliwego Nowego Roku! © niradhara

Dla Was i dla Waszych Rodzin
Szczęścia i radości wiele,
Niech marzenia się spełniają
I ziszczają wszystkie cele.

fajerwerki nad Międzybrodziem Bialskim © niradhara

Miłości Wam życzę wiele,
Życzliwości wśród narodu,
Niechaj się uśmiecha do Was
Nawet driver blachosmrodu.

na dobry początek Nowego Roku :-) © niradhara

I nowy kodeks drogowy
Ogłoszony niechaj będzie:
Rower, że ekologiczny,
Pierwszeństwo mieć będzie wszędzie!

prawdziwa orgia barw © niradhara

Niech się koła toczą lekko,
Pedały się same kręcą,
A widoki wokół cudne
Serca cieszą, oczy nęcą.

i tylko huk wokół © niradhara

Życzę wielu pięknych wypraw
I ogólnie moc atrakcji,
Niech Was cieszy każdy dzionek
Od śniadania do kolacji.

niech uniosą w niebo nasze marzenia © niradhara

Lecz za dnia się cieszyć tylko?
Toż to strata niesłychana!
Więc rozkosznych harców życzę
Od północy aż do rana ;-)

może ktoś odwoła koniec świata? © niradhara

Czegóż jeszcze życzyć mogę?
Chyba pora już na puentę:
NIECHAJ DROGA SIĘ NIE KOŃCZY,
COŚ BYĆ MUSI ZA ZAKRĘTEM!

niech się spełni, co najlepsze :-) © niradhara

Ostatnie popołudnie minionego roku Piotrek spędził dłubiąc przy moim zimowym pojeździe, czyli Pancerniku Potiomkinie. Plan był taki, żeby w Sylwestra wyjechać na Żar rowerami i tam przywitać Nowy Rok. Niestety lumbago jakoweś wlazło w tę część ciała mojego małżonka, gdzie plecy powoli kończą swą szlachetną nazwę i zmusiło do skorzystania z ciepłego blachosmrodu.

kładka naprawiona po powodzi i oddana do użytku © niradhara

ależ ta Soła dziwnie wygląda © niradhara

I tak było pięknie. Za to rano, jak tylko się trochę wyspaliśmy, a temperatura nieco podniosła, wskoczyliśmy na Kellyski i zrobiliśmy mały objazd najbliższej okolicy.

remont rynku w Kętach już zakończony © niradhara

jest kompas, nikt się na rynku nie zgubi © niradhara

Mały, bo z upływem czasu na drodze zaczęło pojawiać się coraz więcej kierowców przekonanych, że już wytrzeźwieli :-(

Piotrek wjeżdza do Porąbki © niradhara

patrzą na nas z ciekawością © niradhara

szopka w Porąbce © niradhara

Najważniejsze jednak, że sezon rowerowy 2012 można uznać za rozpoczęty! :-)

zapora w Porąbce © niradhara

rzeka Soła © niradhara

Jezioro Międzybrodzkie © niradhara

Przypisy: obcobrzmiące słowo „driver” musiało zastąpić swojskie „kierowca pospolity” lub „nieszczęsny niewolnik blaszanej puszki i własnej niemocy”, te ostatnie bowiem liczą sobie zbyt wiele sylab i zburzyłyby starannie dopieszczony rytm wiersza ;-)

Przegapiłam Święta. Nie domowe wprawdzie, ale bikestatowe. Miałam szczery zamiar usiąść wygodnie w fotelu i wysłać Wam wszystkim życzenia. Usiąść – jak tylko posprzątam, ugotuję, upiekę, podam na stół, nakarmię rodzinę. No i wreszcie usiadłam, szkoda tylko, że w międzyczasie Święta minęły :(

ponurość jakowaś wokół © niradhara

Teraz muszę się skupić i uważniej śledzić kalendarz, żeby nie zaspać z życzeniami na Nowy Rok :)

Dojazdy do pracy i załatwianie różnych spraw.